นิทาน

นิทานเรื่อง “ลูกหมี”
ผู้แต่ง อารี สำรองพันธ์
ภาพ ประรินดา พกแพง


ลูกหมี ลูกหมู ลูกหมา ลูกเป็ด และ ลูกไก่
เป็นเพื่อน นักเรียน เรียน อยู่ ชั้น เดียวกัน
ลูกหมี เป็น นักเรียน ตัว โต ที่ สุด ใน ชั้น เรียน
ลูกหมี มี กำลัง แข็งแรง กว่า เพื่อน ๆ
ลูกหมี เป็น คน รัก เพื่อน และ ไม่ชอบ อยู่ คน เดียว
แม้ว่า ลูกหมี จะ ถูก เพื่อน ล้อเลียน เย้าแหย่ ลูกหมี ก็ ไม่ โกรธ
และ ไม่ ทำร้าย ใคร เพราะ กลัว เพื่อน บาดเจ็บ และ ไม่ รัก
เวลา เล่น กัน ลูกหมี รู้ ว่า เพื่อน ตัว เล็กกว่า และ อ่อนแอ
จึง ไม่ เล่น กับ เพื่อน แรง ๆ เพราะ กลัว เพื่อน ๆ บาดเจ็บ หรือ พิการ
ลูกหมี ไม่ เพิกเฉย เวลา เห็น เพื่อน ๆ ยก ของ หนัก ๆ
แต่ จะ รีบ ช่วย เพื่อน ๆ ทำ ให้ ลูกหมี มี เพื่อน มาก
เพื่อน ๆ ต่าง ก็ รัก ลูกหมี เพราะ ลูกหมี ใจดี และ ไม่ ทำร้าย ใคร
ลูกหมี ไม่ เล่น กับ เพื่อน แรงๆ ลูกหมี มี น้ำใจ ช่วยเหลือ เพื่อ น และ ครู
เพื่อน ๆ จะ แบ่งปัน อาหาร หรือ ขนม ให้ ลูกหมี เสมอ
วันหนึ่ง ลูกหมี ล้มป่วย เป็น ไข้ ไม่ มา โรงเรียน เมื่อ เพื่อน ๆ รู้
ด้วย ความรัก และ ความ ห่วงใย จึง เดิน ทาง ไป เยี่ยมเยียน
และ อวยพร ขอ ให้ ลูกหมี หาย เร็ว ๆ
ลูกหมี กิน ยา ตาม ที่ หมอ สั่ง และ พัก ผ่อน ตาม ที่ หมอ เตือน
เพียง สาม วัน ลูกหมี ก็ หาย ป่วย
ลูกหมี ไป โรงเรียน ได้ แล้ว เพื่อน ต่าง โห่ ร้อง ดี ใจ
ต้อนรับ เพื่อน ที่ แสนดี